تبعیضِ قابل تعمیم.

چند خطی که در ادامه می آید در ظاهر به موضوعی فوتبالی اختصاص دارد اما در واقع نوعی از تبعیض آشکار است که در حوزه های مختلفی مانند آن را می شود دید : تبعیض بین قوی و ضعیف.

سیدمهدی رحمتی که از ستون های تیم استقلال است بر اساس قوانین دو بازی محروم می شود. لیگ برتر تمام شده است و این تیم هم به فینال جام حذفی صعود کرده. طبق ماده 13 آیین نامه انضباطی فدراسیون فوتبال "اگر با شروع محرومیت مسابقات نیز به اتمام برسد محرومیت فرد در فصل آتی یا مسابقات رسمی دیگری که همچنان جاری است و فرد خاطی در آن شرکت دارد اعمال می شود"

در نتیجه کاملا واضح است که این بازیکن باید در دیدار برابر ذوب آهن در فینال رقابت های جام حذفی ("مسابقات رسمی دیگری که همچنان جاری است ") از همراهی تیمش محروم شود اما در کمال تعجب کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در تبعیضی آشکار با تفسیری عجیب و غریب اعلام می کند که این حکم در دوره ی بعدی مسابقات لیگ برتر اجرا شود.

مسئولانی که چنین تصمیمی گرفته اند خوب است به این سوال فکر کنند که اگر این ماجرا برعکس بود و بازیکنی از ذوب آهن مثلا مهدی رجب زاده در این موقعیت قرار می گرفت هم باز این رفتارهایی که خلاف بیّن قانون است را مرتکب می شدند یا این تفاسیر شاذ فقط برای اقویاء کاربرد دارد؟