دلواپس ِ دین مردم هم باشید.

در این پست کاری به اینکه این بزرگوار به بهانه های مختلف دو سال قبل از شروع انتخابات سفرهای تبلیغاتی اش را شروع کرده و سران جریان مقابلش با انواع محدودیت ها روبرو هستند ندارم. به این که با لفظ "نوکران اکبر" به روحانی و هاشمی و خیلی های دیگر هم توهین می کنند هم کاری ندارم. به این که بالاخره "اردوکشی خیابانی" کار خوبی است یا کار بدی است یا فقط برای عده ای بد است و برای عده ای خوب هم کاری ندارم. به این که آنان که به این جمعیت های کم یا زیادی که به استقبال این آقا می آیند دلخوشند خوب است یاد بگیرند که ملاک "اکثریت - اقلیت" که در همه جای دنیا صندوق های رای است هم کاری ندارم. بهانه ی نوشتن این پست این است که حضراتِ دلواپسِ همه چیز کی قرار است دلواپس دین مردم شوند که به این راحتی به بازی گرفته می شود؟ به این کلمه ها دقت کنید : فاطمی دلان ، دشمنان حیدر ، مخالفان رهبر. "دو قطبی سازی" و "شقه شقه کردن" جامعه معنایی جز همین دارد که همراهان رییس جمهور سابق را فاطمی بنامند و دیگران را دشمنان حیدر و مخالفان رهبر؟