2خرداد ، دمیدن روحی تازه بر کالبد جمهوری اسلامی.

از هر زاویه ای که به انقلاب 57 مردم ایران بنگریم قطعا یکی از دلایل وقوع آن را محدودیت های شدید سیاسی رژیم شاه بر منتقدانش خواهیم دانست. در نتیجه یکی از آرمان هایی که رهبران انقلاب و مردم به دنبال آن بودند بسط و گسترش آزادی های سیاسی بوده است.

 

مدت زیادی از پیروزی انقلاب نگذشته بود که جنگ بر کشور تحمیل شد و طبیعتا در شرایط جنگی بسیاری از آزادی های سیاسی در هر نظامی محدود خواهد شد چه برسد به نظام نوپایی مثل جمهوری اسلامی.بعد از دوران جنگ و روی کار آمدن دولت سازندگی آنچه که برای هاشمی و دولتش در اولویت اصلی بود سر و سامان دادن به ویرانی های به جا مانده از جنگ بود و انی نگاه افراطی نسبت به سازندگی و بی توجهی مطلق به آزادی های سیاسی باعث آن شد که مدت زمان بی توجهی به این بخش از آرمان های انقلاب به دو دهه برسد.

 

در چنین شرایطی سید محمد خاتمی با همراهی یارانش با پر رنگ کردن همین وجه مغفول مانده از آرمان های انقلاب خود را بعنوان کاندیدای ریاست جمهوی معرفی کرد و در هر دو دوره هم با رای بسیار بالایی به پیروزی رسید.

 

غرض از این نوشته نه یادآوری تاریخ که بیان نکته ای است که کمتر به آن توجه شده است.

 

اگر 2 خردادی وجود نداشت و همان غفلت طولانی نسبت به آزادی های سیاسی ادامه پیدا می کرد به واقع چه سرنوشتی در انتظار نظام جمهوری اسلامی بود؟

 

شرایطی که الان در آن هستیم قطعا رضایت بخش نیست اما حداقلش این است که یک جریان سیاسیِِ درون نظام وجود دارد که عملکرد مسئولین را با آرمان هایی مثل "آزادی و جمهوری" بسنجد. و آن واقعه ای که این جریان را آفرید 2 خرداد 76 بود.

 

 جریانی که از 2 خرداد 76 آغاز شد ، فراز و فرود های بسیاری را تجربه کرد ، با محدودیت های بسیاری مواجه شد ، در درون خودش دچار تندروی هابی نابخشودنی شد ، اما با همه ی این بالا و پایین شدن ها به دو دلیل هم چنان مانا و زایا ست.

 

دلیل اول، پشتوانه ی عظیم مردمی است و این پشتوانه هر روز که می گذرد بواسطه ی افزایش آگاهی مردم بیشتر هم خواهد شد (البته به شرط عملکرد درست این جریان) و دلیل دوم، همان غفلت دو دهه ای حاکمیت نسبت به مقوله ی آزادی های سیاسی است که در جریان اصولگرا ادامه دارد و این جریان سیاسی – اندیشه ای از همین غفلت جریان مقابل خود استفاده می کند تا با وجود همه ی محدودیت هایی که هست فعالیتش را ادامه دهد و بر وقایع مختلف اثرگذار باشد.

 

بر آنم که 2 خرداد 76 دمیدن روحی تازه بر کالبد خسته ی جمهوری اسلامی بود و باعث این شد که آرمان های انقلاب 57 مردم ایران احیا شود.