آقای هاشمی شما مقصرید.
دکتر سارا شریعتی چند روز پیش در یک سخنرانی پیرامون "سید قطب" گفته بود : "اندیشه ی سید قطب تحت شرایطی رادیکالیزه می شود در حالی که از ابتدا چنین نبوده است"
اگر به تعمیم چنین نگاهی معتقد باشیم و رادیکالیزه شدن اندیشه را "تحت شرایط" بدانیم این سوال پیش می آید که اقلیت تندرو در دو جریان عمده ی سیاسی کشور تحت چه شرایطی به این مدل از رفتار و گفتار روی آورده اند؟
برای پاسخ به این پرسش در خصوص اقلیت تندرو ذیل جریان اصلاحات کار سختی پیش رو نداریم و فقط کافی است با چشمانی باز عملکرد حاکمیت را از ابتدای انقلاب با آنان مد نظر قرار دهیم آنگاه خواهیم دید که مقصر بوجود آمدن شرایطی برای انتخاب این روش و منش تندروانه از جانب آن ها محدودیت های شدیدی بوده که نظام از سالها پیش برایشان بوجود آورده است. محدودیت هایی که در شرایط حاضر هم همچنان ادامه دارد و هر روز مثال هایی از آن را شاهدیم.
اما چه کسانی شرایطی ایجاد کردند که در جریان اصولگرا هم اقلیتی بوجود بیاید که تندروی را در دستور کار خود قرار دهند؟ اگر به نوع رفتار هاشمی و دولتش با منتقدان نگاهی بیندازیم خواهیم دید که آن کسی که با محدودیت هایی شدید علیه منتقدان دولتش زمینه را برای انتخاب تندروی توسط آن ها فراهم کرده شخص هاشمی است. اگر او پاسخ منتقدان دولتش را با بگیر و ببند و دعوتشان به سکوت نمی داد شاید اقلیتی تندرو در جریان اصولگرا بوجود نمی آمد.