جناب کروبی خوب است یکبار به عملکرد گذشته تان نگاهی بیندازید.

روزنامه ی جوان در بخشی از یادداشتش درباره ی نامه ی مهدی کروبی نوشته است : " به‌راستی شما و آقای موسوی در آن دوره درباره پدیده «حصر» چگونه می‌اندیشیدید؟ اگر شما یادتان نیست، من به خوبی به یاد دارم که کتک‌کاری خود با طرفداران آقای شریعتمداری در مراسم ترحیم مرحوم اثنی‌عشری را با افتخار تعریف می‌کردید و از بابت همان دعوا، به آلاف و الوف رسیدید!
من (محمدرضا کائینی }نویسنده ی روزنامه ی جوان}) یادم هست که در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران، بازرگان و دوستانش را به باد ناسزا گرفتید که چرا خبرنگاران رسانه‌ها را برای مصاحبه به منزل آقای شریعتمداری می‌بردند؟ مگر مردم مسخره شما هستند که یک روز حصر را ارزش و روز دیگر ضدارزش می‌خوانید؟"

 

شاید برخی از دوستان چند خطی که در پی می آید را غیر منصفانه بدانند و نقد شخصی که با انواع محدودیت های غیر موجه مواجه است را مصداق ناجوانمردی بخوانند اما بر آنم که هیچ کس را نباید مصون از نقد دانست حتی آنان که در حصر و حبس و محدودیت های غیر عقلایی هستند.

جناب کروبی به واقع کی قرار است از عملکرد تندروانه ی دهه ی 60تان عذرخواهی کنید؟ همراهان تندروی امروز شما حسن روحانی را مصلحت اندیش و منفعل می دانند و معتقدند او در موضوع رفع حصر ضعیف عمل کرده است. این همراهان خوب است از شما بپرسند که در دهه ی 60  در جریان حصر برخی اقایان شما چه کردید؟ حداقلش این است که روحانی یک دهه بعد  در جریان رفع حصر از مرحوم آیت الله منتظری کارنامه ای قابل قبول از خود به جا گذاشته است. او در همه ی این سالها شاید مانند حضرات اصلاح طلب فریاد اصلاح طلبی اش بلند نبوده باشد اما هرگز مانند حضرت عالی سینوسی عمل نکرده است و تندروی های از جنس تندروی های جنابتان را مرتکب نشده. می دانم که این حرف ها نمک بر زخم پاشیدن است و زمان خوبی برای مطرح کردنش نیست اما خوب است یکبار به عملکرد گذشته تان نگاهی بیندازید. ضرری ندارد.